O naszych koniach.: Koń achał-tekiński

○ Koń achał-tekiński ○

Swoją nazwę konie achał-tekińskie zawdzięczają turkmeńskiemu plemieniu koczowniczemu Tekke. Konie te mieszkały na pustyni, najczęściej w namiotach wraz ze swoimi panami podobnie jak konie arabskie. Stepy i pustynie Turkmenistanu są gorące latem i mroźne zimą, dlatego koczownicy owijali swoje konie w derki. Nawet dzisiaj podróżujący do Turkmenistanu mogą zobaczyć tam konie owinięte w tradycyjne derki, z których każda ma własną nazwę. Konie achał-tekińskie oczywiście mogą się obejść bez tego okrycia, gdyż są zwierzętami bardzo wytrzymałymi, odpornymi i silnymi, ale tradycja jest bardzo ważna dla potomków nomadów.
Konie achał-tekińskie miały wielki wpływ na wiele współczesnych ras europejskich za sprawą ogiera Turkmain Atti i jego synów, którzy kryli klacze we wschodniopruskiej hodowli.

Jest to wrażliwy o dużym temperamencie koń.. Niełatwo zyskać jego przyjaźń i zaufanie, ale tym, którym się to udało, odpłaci wiernością . Nie należy do łagodnych i potulnych koni, potrafi pokazać swoją rogatą naturę . Wymaga dobrego traktowania i cierpliwego, zaawansowanego jeźdźca.
Koń achał-tekiński jest bardzo dobrym sportowcem oraz dobrze sprawdza się w następujących zawodach : skoki, ujeżdżanie, biegi długodystansowe.

Ciekawostka z internetu :

Konie achał-tekińskie wsławiły się jako zwycięzcy najdłuższego biegu długodystansowego byłego ZSRR z Asztabanu do Moskwy (4300 km). Konie pokonały tę trasę w 84 dni (z czego 360 km przez bezwodną Pustynię Karakum - w 3 dni). Tego rekordu nigdy nie udało się pobić.

Konie achał-tekińskie hodowane są głównie w Turkmenistanie. W Niemczech jest około 200 koni tej rasy, niewielkie hodowle prowadzone są też w Austrii, Bułgarii, USA i we Włoszech.