Konik Polski
Dzikimi przodkami koników polskich były tarpany, podobne do odkrytych w Azji przez rosyjskiego badacza Nikołaja Przewalskiego w 1876 roku koni Przewalskiego.
Z boku koń tarpan.
Z boku koń Przewalskiego
Koniki Polskie niegdyś w XVII wieku zamieszkiwały lesiste obszary wschodniej Polski, Litwy.
Profesor Tadeusz Vetulani wprowadził nazwę "konik polski", wysunął także hipotezę o istnieniu odmiany leśnej tarpana.
Wysokość w kłębie koni dorosłych konika polskiego mają(obydwu płci): ok.130 – 140 cm.
Koniki Polskie mogą ważyć ok. od 300kg. do 400kg.
Rasa konik polski wykazuje bardzo duże podobieństwo do wymarłego dzikiego konia tarpana, lecz nie jest genetycznie tą samą rasą , chociaż poza Polską, koniki polskie bywają określane mianem tarpan.
Jaszcze mała notatka z internetu :
We wrześniu 1939 roku stado liczyło 40 sztuk. W okresie II wojny światowej Niemcy zrabowali konie i wywieźli je do Rzeszy na potrzeby badań prowadzonych przez naukowców niemieckich.Po zakończeniu wojny rozpoczęto odbudowę hodowli z udziałem nielicznych koników rozproszonych po kraju i rewindykowanych z Niemiec (poza stadem białowieskim). W roku 1949 uruchomiono stadninę w Popielnie. W roku 1952 trafiła tam również grupka koników z Białowieży. W 1955 roku stadninę w Popielnie przejęła Polska Akademia Nauk, następnie podjęto przerwany eksperyment prof. Vetulaniego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz